Συνέντευξη μελών Δ.Ε.Κ.Α. στην ''Εφημερίδα των Συντακτών'' για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Απόσπασμα που δημοσιεύθηκε στο φύλλο του Σαββάτου 10/06/2017 της ΕΦ.ΣΥΝ. |
Συνέντευξη κλήθηκαν να δώσουν εκλεγμένα και μη μέλη της ΔΕΚΑ σε Εφημερίδες ενόψει του σημερινού Athens Pride, στο οποίο συμμετέχει και το κίνημα "ΔΡΑΣΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ". Τα μέλη της ΔΕΚΑ ώς ενεργά μέλη της κοινωνίας και ώς Αστυνομικοί,προστάτες των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θεωρήσαμε ώς ελάχιστη υποχρέωση μας να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα αυτού του κινήματος και να στηρίξουμε την προσπάθεια τους, προς αποκατάσταση των ρατσιστικών διακρίσεων, που περιθωριοποιούν συνανθρώπους μας και υποβαθμίζουν την αξία της Ανθρώπινης οντότητας.
Ώς συμμετέχοντες, μία εκ των συνεντεύξεων ήταν και αυτή στην "Εφημερίδα των Συντακτών" που δημοσιεύθηκε στη σημερινό φύλλο.
Διαβάστε τη συνέντευξη:
Έκκληση για συμμετοχή στο σημερινό Athens Pride στην πλατεία Συντάγματος
απευθύνει η Δράση Αστυνομικών ενάντια στο Ρατσισμό, η πρώτη οργανωμένη
συλλογική προσπάθεια αστυνομικών στην Ελλάδα που διεκδικεί πολιτική
μηδενικής ανοχής στα φαινόμενα ομοφοβίας και τρανσφοβίας που εκδηλώνονται
στην ΕΛ.ΑΣ., εξάλειψη των διακρίσεων που αντιμετωπίζουν οι ΛΟΑΤ αστυνομικοί
και ισότιμη αποδοχή τους μέσα στο Σώμα, και φυσικά δημιουργία μιας
αστυνομίας που θα σέβεται τα ανθρώπινα διαιώματα και θα αντιμετωπίζει κάθε
άνθρωπο με σεβασμό και ισοτιμία.
«Δυστυχώς η αφετηρία των Pride είναι μία επέτειος μνήμης απέναντι σε ένα
περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας, που συνέβη στη Νέα Υόρκη στις 28
Ιουνίου 1969. Τότε, στο γκέι μπαρ “Stonewall Inn’’, υπήρξε βίαιη εισβολή
της Αστυνομίας, με σκοπό την εκδίωξη και εκφοβισμό των ομοφυλόφιλων και
τρανς ατόμων. Ανάλογα γεγονότα δυστυχώς έχουν συμβεί από αστυνομίες ανά τον
κόσμο. Αντίστοιχα κι εδώ ο θεσμός έχει κληθεί επανειλημμένα να υπηρετήσει
και να εφαρμόσει πολιτικές που καταστρατηγούν δικαιώματα κι ελευθερίες”,
αναγνωρίζει η ομάδα των αστυνομικών και επισημαίνει την επείγουσα ανάγκη να
αλλάξει η κατάσταση.
Τρεις αστυνομικοί της ομάδας, ο Μανόλης Μαργετάκης, ο Βασίλης Κούτσικος, εκλεγμένα μέλη του ΔΣ της Ένωσης Αστυνομικών
Υπαλλήλων Αθηνών (ΕΑΣΥΑ) και αντιπρόσωποι στην ΠΟΑΣΥ, και
ο Λουκάς Σαλαπατάρας, που ανήκουν στην
παράταξη Δημοκρατική Ενωτική Κίνηση Αστυνομικών (ΔΕΚΑ), μιλούν στην
“Εφ.Συν.” για το κάλεσμα συμμετοχής στο Athens Pride και για την αστυνομία
που ονειρεύονται και αγωνίζονται να δημιουργηθεί. Μια αστυνομία πλάι στους
εργαζομένους, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, σε κάθε άνθρωπο που βλέπει τα δικαιώματά του
να απειλούνται σε περιόδους έξαρσης του ρατσισμού και εικράτησης
οικονομικών πολιτικών σκληρής λιτότητας.
Ε: Γιατί κατεβαίνετε στην πορεία του Athens Pride;
Α: Η αστυνομία είναι συντηρητικός κλάδος, όπως συντηρητική είναι και η
ελληνική κοινωνία. Αυτό όμως δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία. Πρέπει να
βρίσκουμε τρόπους να προχωράμε στη βελτίωση και του θεσμού της αστυνομίας
και της κοινωνίας. Οι κοινωνικές αλλαγές γίνονται από τη βάση. Είμαστε
συνδικαλιστές αστυνομικοί και θεωρούμε ότι ρόλος των συνδικάτων είναι να
βίσκονται στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών κινητοποιήσεων. Στηρίζουμε τους
ΛΟΑΤ συναδέλφους μας, θέλουμε να τους εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας, να μη
φοβούνται, να λένε τις αλήθειες τους. Είμαστε δίπλα τους όταν
αντιμετωπίζουν χυδαίες ρατσιστικές επιθέσεις και μπούλινγκ από συναδέλφους
στη δουλειά ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όταν υφίστανται διακρίσεις στο
χώρο εργασίας. Και θέλουμε να σπάσουμε κάποια ταμπού. Η αστυνομία οφείλει
να προασπίζει τα δικαιώματα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αυτός είναι ο ρόλος της, μας
υποχρεώνει νομικά το κράτος δικαίου, το άρθρο 81 του ΠΚ για τα εγκλήματα
μίσους, η νομοθεσία για τη ρητορική μίσους, ο χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων
της ΕΕ. Διαφωνούμε με την αντίληψη ότι υπάρχει μόνο ο κακώς εννοούμενος
συντεχνιακός συνδικαλισμός. Έχουμε πάει στους πρόσφυγες στο Σχιστό, στο
Πέραμα, στο Ελληνικό, συγκεντρώσαμε χρήματα και είδη ανάγκης, μαγειρέψαμε
για τους άστεγους μαζί με κοινωνικές κουζίνες, συυμμετέχουμε σε
κινητοποιήσεις για τις αδύναμες τάξεις που πλήττονται από τις
νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Όπως πηγαίνουμε εκεί, έτσι πηγαίνουμε και στο
Athens Pride.
Ε: Έχει διατυπωθεί η κατηγορία ότι η συμμετοχή της αστυνομίας στο Athens
Pride επιχειρεί να ξεπλύνει το πολύ βεβαρυμένο παρελθόν της αστυνομίας ως
κατασταλτικό μηχανισμό.
Α: Μα εμέις δεν κατεβαίνουμε στο Pride εκπροσωπώντας το θεσμό της
αστυνομίας. Είμαστε αστυνομικοί που διεκδικούμε μια αστυνομία με πολύ
διαφορετική αποστολή. Δεν παραγνωρίζουμε ότι η αστυνομία αποτελεί
κατασταλτικό μηχανισμό. Αλλά και δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με μια
αντίληψη που περιμένει να αλλάξουν τα πράγματα μόνο όταν επέλθει μια
συνολική αλλαγή συστήματος κάποια στιγμή. Ζούμε στο παρόν, θέλουμε να
δώσουμε απάντηση στον παρόντα χρόνο, μας αφορά ο κόσμος που δημιουργείται
τα επόμενα χρόνια. Βρισκόμαστε εδώ γιατί θέλουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι να
προχωρήσει αυτός ο κόσμος λίγο πιο μπροστά. Ο θεσμός της αστυνομίας
αποτελεί ασφαλώς κατασταλτικό μηχανισμό, όμως η αστυνόμευση είναι δικαίωμα
και κατάκτηση του πολίτη, του λαού, των αδύναμων. Ένας που δεν έχει
δουλειά, που δεν έχει να ζήσει, δεν έχει το περιθώριο να μπουν να του
κλέψουν το σπίτι. Ο πλούσιος έχει να φυλαχτεί και να πορευτεί. Η ασφάλεια
αποτελεί δημόσιο αγαθό, όπως η υγεία και η παιδεία, που απαξιώνονται στο
πλαίσιο της κυριαρχίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Ε: Μέχρι στιγμής έχουμε δει περισσότερο μια αστυνομία που προασπίζει τα
συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών και στρέφεται εναντίον των εργαζομένων.
Α:Σύμφωνοι, αλλά παίζει ρόλο πώς χρησιμοποιεί η πολιτική ηγεσία την
αστυνομία, σε ποια κατεύθυνση. Δίνει γραμμή και αφήνει το αποτύπωμά της
πάνω στον οργανισμό. Θυμάστε πώς χρησιμοποιήθηκε η αστυνομία στις διώξεις
των οροθετικών γυναικών, στις επιχειρήσεις Ξένιος Ζευς και Θέτις για τη
δίωξη μεταναστών και τοξικοεξαρτημένων. Ο ίδιος οργανισμός ήταν που
ανταπεξήλθε με τεράστια επιτυχία στη διαχείριση του προσφυγικού, όταν
υπήρξε πολιτική βούληση και δόθηκε εντολή. Σε προηγούμενες περιόδους, το
πολιτικό σύστημα αρνήθηκε να πάρει τις ευθύνες του για τις αποφάσεις του
και ακούμπησε σε μεγάλο βαθμό στην ΕΛ.ΑΣ. Η αστυνομία έχει πληρώσει τις
αποφάσεις του πολιτικού συστήματος να μπει μπροστά σα σάκος του μποξ για να
απορροφήσει την κοινωνική κατακραυγή. Τα πράγματα είναι διαφορετικά όταν οι
αποφάσεις υπόκεινται στην πολιτική και εκλογική βάσανο και το πολιτικό
σύστημα αναλαμβάνει το ίδιο το πολιτικό κόστος. Η ίδια αστυνομία είναι,
αλλά λειτουργεί διαφορετικά αν τον βάλεις να περιφρουρεί εργασιακά
δικαιώματα, όπως την αρμοδιότητα του ελέγχου της ανασφάλιστης εργασίας που
ανέλαβε τώρα, ώστε να νιώθει το κάθε αφεντικό ότι μπορεί να ελεγχθεί αν
προστρέχει στη μαύρη εργασία.
Ε: Διαφαίνεται σήμερα πολιτική βούληση για ουσιαστικό εκδημοκρατισμό της
αστυνομίας;
Α: Νομοθετικά έχουν κατοχυρωθεί κάποια δικαιώματα. Οι ελλείψεις
παρουσιάζονται στην εφαρμογή της νομοθεσίας και στην αλλαγή των αντιλήψεων.
Χρειάζεται να υπάρξει άλλο μοντέλο εκπαίδευσης των αστυνομικών, στη βάση
της υπεράσπισης των δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της κοινωνίας, όχι μόνο
της γνώσης του πειθαρχικού. Υπάρχουν διάφορα μοντέλα αναβάθμισης των
αστυνομικών σπουδών σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Παρόλο που υπάρχει το
προεδρικό διάταγμα, η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες της ΕΕ που δεν
εφαρμόζει τα πρότυπα της συνθήκης της Μπολόνια στις αστυνομικές σχολές. Η
εκπαίδευση του αστυνομικού πρέπει να είναι διά βίου. Δεν μπορείς να
υπηρετείς στο Μενίδι και να μην έχεις περάσει εκπαίδευση στα θέματα Ρομά.
Θεσμικά, πρέπει να γίνει πολύ πιο δημοκρατικό, να αποστρατιωτικοποιηθεί και
να εκσυγχρονιστεί το πειθαρχικό δίκαιο της αστυνομίας. Να καταργηθούν
απαρχαιωμένες διατάξεις, όπως αυτή που τιμωρεί με απόταξη τον αστυνομικό
που εμφανίζει “αναξιοπρεπή' συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας. Να εφαρμοστεί
πολιτική μηδενικής ανοχής απέναντι σε φαινόμενα διακρίσεων και σε
συμπεριφορές αστυνομικών που συνιστούν μπούλινγκ απέναντι σε συναδέλφους
και πολίτες, να κινητοποιηθεί επιτέλους ο μηχανισμός για χυδαία ρατσιστικα
σχόλια και προσωπικές απειλές που γράφονται στο ίντερνετ από κάποιους που
δηλώνουν αστυνομικοί, σχόλια αντίθετα με τη νομοθεσία και την αποστολή της
ΕΛΑΣ. Και βέβαια χρειάζεται επειγόντως να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς
συνθήκες εργασίας. Δυστυχώς, συνάδελφοι συνδικαλιστές παραπονιούνται στα
κανάλια για την έλλειψη περιπολικών και βενζίνης, τη στιγμή που ο
οργανισμός παραβιάζει συστηματικά τα εργασιακά δικαιώματα των μελών του.
Δεν υπάρχει επάγγελμα στον κόσμο που να μην ξέρει ο εργαζόμενος πού
δουλεύει την επόμενη ημέρα. Για την ΕΛΑΣ αυτό είναι καθεστώς, δεν
εφαρμόζεται ο εβδομαδιαίος προγραμματισμός εργασίας. Το εργασιακό άγχος
προκαλεί ασφυξία που θα βγει στην οικογένεια του αστυνομικού ή στους
πολίτες. Τα ίδια τα κτήρια και οι συνθήκες στα αστυνομικά τμήματα ασκούν
βία τόσο στους πολίτες όσο και στους αστυνομικούς. Είναι αδιανόητο να
υπάρχουν σε τμήμα κρατούμενοι για απέλαση, ακόμα και ποινικοί, για μήνες.
Να μελετήσουμε το πρότυπο άλλων ευρωπαϊκών κρατών, που έχουν λύσει τέτοια
ζητήματα. Μπορεί να μην υπάρχει και εκεί η αστυνομία που θέλουμε, γιατί
παραμένει κυρίως κατασταλτικός μηχανισμός, έχει όμως πολύ διαφορετική
αντιμετώπιση σε ζητήματα διακρίσεων.
πηγή:Έντυπη έκδοση ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, φύλλο Σαββάτου 06 Ιουνίου 2017